Via Francigena – 30 april 2016

Laon – Châlons-en-Champagne

432/1913 km

Blog 4

Woensdag bereikte ik de eerste mijlpaal van de tocht, de stad Reims! In de gigantische kathedraal van Reims werden de koningen van Frankrijk van oudsher gekroond, en de stad is mede daarom heel belangrijk voor de Franse geschiedenis. De twee dagen van Laon tot Reims zijn zonder al te veel bijzonderheden verlopen. Eén ervan heb ik doorgebracht op een boerderij-camping in een heel klein dorpje waar geen enkele winkel was (Aizelles). 's Nachts vroor het een graad. Gelukkig kon ik in Hermonville, de volgende stopplaats, bijkomen in een heerlijke B&B van Nederlanders. Hermonville is een heel lieflijk dorpje in de Champagne, met wijngaarden rondom. De tocht van Aizelles naar Hermonville was pittig, ik moest onder andere met tegenwind een heuvel op in een hagelbui. Maar door dat afzien was het tien keer zo fijn om aan het eind van de middag op een heerlijk bed te kunnen neerploffen en heerlijk te kunnen douchen. De volgende ochtend was het Koningsdag, en uitgerekend op die dag zat ik bij Nederlanders aan de keukentafel te ontbijten! Heel gezellig, en ik kon merken dat mijn gastvrouw het ook prettig vond om even Nederlands te kunnen spreken.

Om 10 uur vertrok ik richting Reims voor een korte etappe van 18 km. Het pad liep heel mooi door het bos, maar na ongeveer twee uur liep ik in de buitenwijken van de stad. Ik had een kamer gereserveerd in het Maison Diocesaine, een ontmoetingsplek en opvanghuis voor pelgrims, gerund door vrijwilligers uit de kerk. Ik arriveerde rond 15:00. Mijn kamertje keek uit op een prachtige binnenplaats van een oud klooster. Toen ben ik gauw de deur uit gegaan om de stad te bekijken. Het museum over de geschiedenis van de stad viel een beetje tegen, maar de kathedraal was natuurlijk prachtig. Hij is zwaar beschadigd in de Eerste Wereldoorlog, maar desondanks nog heel indrukwekkend. Reims vind ik verder niet heel erg mooi, maar misschien ben ik niet op de juiste plekken geweest. Na de kathedraal te hebben bezocht ging ik op zoek naar een leuk restaurantje. Die avond zouden papa en mama namelijk naar Reims komen! Mama ging een paar dagen met me mee lopen, papa zou op een camping gaan staan en lekker wielrennen en lezen. Rond 20:00 kwamen ze aan en gingen we gezellig samen eten. Het was heel leuk en fijn om even alle verhalen te kunnen vertellen.

De volgende ochtend ging ik om 9:00 op pad. Ik had met mama afgesproken dat zij zich vanaf de camping waar ze stonden bij me zou voegen, dat was zo rond lunchtijd. Mama zou dan 15 km afleggen, ik 25. Mooi om te beginnen dacht ik zo. We liepen naar het dorpje Trépail, door het hart van de Champagnestreek. Zo liepen we door het dorpje Verzenay, waar de beste champagnes vandaan komen (Möet en Chandon bijvoorbeeld). Heel leuk om onderweg te kunnen praten, de kilometers vliegen dan voorbij! We kwamen rond 17:00 aan en klopten op de deur bij madame Jacqueminet-Degueldre, bij wie ik een overnachting had geregeld. Viviane (haar voornaam) was een dame van 78 met weinig tanden die ons aan de keukentafel ontving met een kopje koffie. De keuken was ontzettend rommelig en de vliegen vlogen in het rond. Viviane was allerhartelijkst en kletste erop los. Het was natuurlijk erg handig om een docente Frans mee op reis te hebben, ik hoefde nu niet het hele gesprek voor mijn rekening te nemen! Viviane werkte nog altijd in de wijngaard en had dat al haar hele leven gedaan. Ze ontving ook al 20 jaar pelgrims, om zo 'de wereld in huis te halen' en nieuwe verhalen te horen zonder zelf op reis te hoeven. Het diner bestond uit ratatouille met een gehaktbal en rijst, met een stukje kaas toe en een glaasje rosée. Heerlijk!

De volgende ochtend namen we afscheid van Viviane en gingen we op pad richting Châlons-en-Champagne waar papa inmiddels al op een camping stond. Het laatste stuk van de wandeling bestond uit 18 km (!) langs een kanaal. Dat was redelijk saai, maar gelukkig verstreek de tijd snel. Eenmaal in Châlons aangekomen namen we een kopje koffie en gingen we naar de camping om ons op te frissen, waarna we lekker uit eten zijn gegaan.

Vandaag hebben we rustig ontbeten en daarna hebben we de stad bekeken. Châlons is niet heel bijzonder, maar een boottochtje over de watertjes in de stad is zeer de moeite waard. Morgen gaan we verder richting het dorpje Coole (wat je precies zo uitspreekt als cool). Mama doet het erg goed en houdt het goed vol. We slapen weer bij iemand thuis, altijd weer een (tot nu toe aangename) verrassing waar je terecht komt.

Tot de volgende!

Bas